Psychiatrie en de wijkverpleging

Psychiatrie en de Wijkverpleging

Mijn hart gaat sneller kloppen voor mensen die door anderen liever gemeden worden. Na de MAVO ben ik de opleiding SPW gaan doen, gevolgd door Verzorgende IG. Nu ik bij de Wijkverpleging werk komt dit mooi tot zijn recht. Naast eerst verantwoordelijke verzorgende (EVV) ben ik ook aandachtsvelder Psychiatrie.  

In de wijkverpleging Veenendaal hebben we al een aantal jaren een dame van 80 jaar in zorg. Het is een dame die geen makkelijk leven heeft gehad, dit vertaalt zich in haar gedrag. Naast haar eerste contactpersoon heeft ze geen contact met naasten. Daardoor zijn onze zorgmomenten erg belangrijk voor haar, ze geeft aan dat deze de sjeu aan haar leven geven. We mogen haar begeleiden in het dagelijks leven en bieden ondersteuning met de ADL. Op deze manier is het voor haar mogelijk om zelfstandig te blijven wonen en te functioneren in de maatschappij. Vanwege onze aandacht wil ze graag voor ons team iets terug doen, we worden overladen met creatieve cadeautjes. Naast dat ze naar de dagbesteding gaat is het ook haar dagindeling om creatief bezig te zijn.  

Mijn vraag aan al mijn collega’s is om verder te kijken dan de buitenkant van een mens, om de mens achter de mens te zoeken. Niet wenselijk gedrag is soms gewoon een vraag om een knuffel en aandacht!  

Het kan lastig zijn dat we onszelf hierin moeten geven, maar als wij als zorgverleners ons kwetsbaar opstellen dan krijgen we dit gedrag van een cliënt ervoor terug. Niet iedere collega heeft genoeg kennis van de psychiatrie. Het voelt als mijn missie om kennis aan collega’s over te dragen en te laten ervaren hoe mooi deze ‘vergeten’ groep mensen is.  

Als we kiezen voor kwaliteit van zorg dan kan het niet anders zijn dat dit aandachtsgebied  steeds belangrijker wordt!