Stagiair P&O loopt een dag mee in de zorg
Mijn meeloopdag bij Amandelhof
Een werkdag als verpleegkundige of verzorgende
Ruw schrik ik wakker uit mijn droom door het gepiep van mijn wekker. Het is woensdagochtend om 05:30. Vandaag mag ik met Gerrike Meijers een dag meelopen op de Amandelhof.
Verwachtingen
In de trein probeer ik mij een voorstelling te maken van hoe het zal zijn op de Amandelhof. Zal het werk voor de verzorgenden en verpleegkundigen echt zo zwaar zijn als iedereen zegt? En cijferen de zorgmedewerkers zichzelf weg? En hoe zullen de bewoners zijn? En wat doen de zorgmedewerkers zoal? Veel vragen die ik hoop na vandaag beantwoord te hebben in gesprek met de medewerkers.
Werkzaamheden
Om kwart voor 7 sta ik voor de deur van de Amandelhof. Er komt een jonge vrouw mijn kant oplopen en ik mag van haar gelijk mee naar binnen. In het kantoor zit het team waar ik mee op pad mag. Ze zijn al bezig met de overdracht van de nachtdienst naar de dagdienst.
Indrukken
Ik word gelijk bij het team betrokken. Tijdens het overleg verdelen ze onderling de routes die gelopen moeten worden. Er is één collega ziek en iedereen vraagt zich alleen af of hij snel beter wordt en iedereen verzorgt een paar extra bewoners. Ze beginnen met mensen uit bed te helpen en eten klaar te zetten. Het klinkt heel normaal, maar als we de eerste kamer instappen, valt mij op dat we eigenlijk iemands ‘huis’ instappen. Er hangen foto’s van familieleden en dan besef ik mij des ter meer hoe eervol het werk is van Gerrike en haar collega’s. Mensen helpen in hun eigen ‘’huis’’ om ze zo een mooie dag proberen te bezorgen. De bewoners waren stuk voor stuk aardig tegen mij. We kregen tijdens de dag denk ik wel 100 dingen aangeboden, van toffees tot aan koekjes. Gelukkig lopen verzorgenden en verpleegkundigen vele kilometers op een werkdag ter compensatie van die snoepjes.
Toevallig kwamen collega’s van P&O die dag op de locatie langs om te kijken naar wat er speelt op de werkvloer. Sommige zorgmedewerkers liepen nog rondes en wat mij opviel is dat wanneer iets uitgedeeld werd, dat dan telkens aan de collega’s gedacht werd die er niet waren. Het is voor mij wel het bewijs dat deze zorgmedewerkers echte verzorgers zijn.
Onderweg naar huis denk ik nog even na over mijn vragen en kan ik het volgende concluderen: verzorgende zijn is een pittig, maar liefdevol beroep. Verder vond ik het interessant om een dag mee te mogen lopen. Al met al was het een geslaagde dag die mijn blikveld heeft verbreed.